Prawne uwarunkowania nauczania przedsiębiorczości w polskim systemie oświaty

Abstrakt

Jako przedmiot badawczy artykułu przyjęto regulacje prawne, które stanowią podstawę do wprowadzenia nauczania przedsiębiorczości oraz regulują problematykę zajęć z tego zakresu. Zastosowaną metodą badawczą jest analiza wybranych przepisów prawa. Postawiono hipotezę, że wskazanie podstawy do nauczania przedsiębiorczości w ustawie nie daje wystarczającej gwarancji prowadzenia takich zajęć w przyszłości. Dlatego sformułowano postulat mówiący o konieczności wprowadzenia odpowiedniego przepisu do polskiej Konstytucji. W artykule zaznaczono również, że obecna, trudna sytuacja ekonomiczna powoduje u przedsiębiorców kłopoty finansowe. Mając to uwadze, wskazano zagadnienia dotyczące ryzyka finansowego, które powinny być zaakcentowane w trakcie zajęć z uczniami w ramach podstawy programowej określonej w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 stycznia 2018 r. w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II stopnia (Dz.U. z 2018 r., poz. 467, z późn. zm.). Jako hipotezę przyjęto, że obowiązująca podstawa programowa nie w pełni koresponduje z potrzebami związanymi z nauczaniem o ryzyku wykonywania działalności biznesowej. Z tego powodu zarekomendowano, żeby podstawa programowa zawierała dodatkowo wybrane zagadnienia wynikające z Ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (tekst jednolity: Dz.U. z 2020 r., poz. 1228, z późn. zm).