Przedsiębiorczość społeczna w Polsce – podstawy formalno‑prawne
DOI:
https://doi.org/10.24917/20833296.211.9Słowa kluczowe:
przedsiębiorczość społeczna, przedsiębiorstwo społeczne, przedsiębiorca społeczny, ekonomia społecznaAbstrakt
Nie ma jednej ogólnie przyjętej definicji przedsiębiorczości społecznej. Zróżnicowany jest także sam sposób podejścia do tytułowego zagadnienia. Studia porównawcze pokazują też, że różne są ge- neza i sposób rozumienia przedsiębiorczości społecznej oraz uregulowania prawne z nią związane. Jednak mimo że przedsiębiorczość społeczna może być różnie rozumiana, m.in. w zależności od kontekstu kul- turowego, prawnego i historycznego, to istnieją pewne elementy, które uważa się za wspólne. Najczęściej wymienia się cel społeczny jako priorytet, działalność ekonomiczną (biznesową) oraz innowacyjność. Celem artykułu, poza wyjaśnieniem, czym jest przedsiębiorczość społeczna, jest próba przybliżenia tego zagadnienia w Polsce, w szczególności pod kątem aktualnego stanu prawnego.
Bibliografia
Bacq, S., Janssen, F. (2011). The multiple faces of social entrepreneurship: A review of definitional issues based on geographical and thematic criteria. Entrepreneurship & Regional Development, 23(5–6), 373–403. DOI: https://doi.org/10.1080/08985626.2011.577242.
Boschee, J. (2008). Migracja od innowacyjności do przedsiębiorczości. W: J.J. Wygnański (red.), Przedsiębiorstwo społeczne. Antologia kluczowych tekstów. Warszawa: Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych, 208–242.
Borzaga, C., Galera, G., Franchini, B., Chiomento, S., Nogales, R., Carini, C. (2020). Social enterprises and their ecosystems in Europe. Comparative synthesis report, Luxembourg: Publications Office of the European Union. European Commission.
Brock, D.D., Kim, M. (2011). Social Entrepreneurship Education Resource Handbook, University Division of Ashoka: Innovators for the Public.
Duraj, J., Papiernik-Wojdera, M. (2010). Przedsiębiorczość i innowacyjność. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
Haugh, H. (2010). Przedsiębiorstwo społeczne: więcej niż wynik ekonomiczny i indywidualny zysk. W: J. Mair, J. Robinson, K. Hockerts (red.), Przedsiębiorczość społeczna, Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej TWP, 180–205.
Hausner, J., Laurisz, N., Mazur, S. (2018). Przedsiębiorstwo społeczne – konceptualizacja. W: J. Hausner (red.), Zarządzanie podmiotami ekonomii społecznej, Kraków: Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Uniwersytetu Ekonomicznego, 9–20.
Herbst, J., Wygnański, J.J. (2011). W stronę przedsiębiorczości społecznej – ekonomizacja organizac- ji pozarządowych. W: M. Grewiński, M. Rymsza (red.), Polityka aktywizacji w Polsce. Usługi re‑ integracji w sektorze gospodarki społecznej. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej TWP, 145–179.
Hoogendoorn, B., Pennings, E., Thurik, R. (2010; 2025, 7 kwietnia). What do We Know about Social Entrepreneurship: An Analysis of Empirical Research, Erasmus Research Institute of Management. ERIM Report Series, Reference No. ERS-2009-044-ORG. Pozyskano z: https://repub.eur.nl/ pub/16558.
Kaźmierczak, T. (2007). Zrozumieć ekonomię społeczną. W: T. Kaźmierczak, M. Rymsza (red.), Kapitał społeczny. Gospodarka społeczna. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 93–126.
Kurleto, M.H. (2016). Model przedsiębiorstwa społecznego, Warszawa: Difin.
Leś, E. (2013). Organizacje non profit w nowej polityce społecznej w Polsce na tle europejskim, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Aspra-JR.
Mendel, I. (2008). Przedsiębiorczość społeczna i jej wpływ na rozwój lokalnego kapitału społecznego.
Zarys problematyki. Organizacja i Zarządzanie, 4, 101–113.
Nicholls, A. (red.) (2006). Social Entrepreneurship: New Models of Sustainable Change. Oxford–New York: Oxford University Press.
Ofierska, M. (2020). Przedsiębiorczość społeczna w praktyce. Nidzica: Ośrodek Wsparcia Ekonomii Społecznej w Nidzicy.
Omen, M., Pankiv, O., Duranowski, W. (2014), Studium przypadków przedsiębiorczości społecznej w Polsce. W: O. Pankiv, W. Duranowski (red.), Przedsiębiorczość społeczna a praca socjalna. Warszawa: Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, 138–151.
Pacut, A. (2015). Rozwój przedsiębiorczości społecznej – istota i kierunki analizy. Ekonomia Społeczna, 1, 7–20.
Pacut, A. (2022). Rozwój przedsiębiorczości społecznej w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Praszkier, R., Nowak, A. (2015). Przedsiębiorczość społeczna. Teoria i praktyka. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
Robinson, J. (2006). Navigating social and institutional barriers to markets: How social entrepre- neurs identify and evaluate opportunities. W: J. Mair, J. Robinson, K. Hockerts (red.), Social Entrepreneurship. New York: Springer, 95–120.
Rządowy projekt ustawy o ekonomii społecznej, druk nr 2321. Pozyskano z: www.sejm.gov.pl.
Ustawa z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1812).
Waligóra, A. (2015). Społeczne umocowanie przedsiębiorczości społecznej. Studia Oeconomica Posnaniensia, 3(7), 72–81.
Weerawardena J., Mort G.S. (2006). Investigating social entrepreneurship: A multidimensional model.
Journal of World Business, 41(1), 21–35.
Zboroń, H., (2015). Ekonomia społeczna a ekonomia rynku – alternatywa czy dopełnienie?. Studia Oeconomica Posnaniensia, 3(7), 7–19.
Żbik, W. (2023, 2025, 6 stycznia). 8 wyzwań i problemów w PS. Pozyskano z: https://przedsiebiorst- wospoleczne.pl/8-wyzwan-i-problemow-w-ps/?srsltid=AfmBOormFJHyKtJDFrh5tMCoYnow6U OC99rzJ1mv6lztQkJUhouGqy1s.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Przedsiębiorczość - Edukacja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Artykuły publikowane są zgodnie z warunkami licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0; uznanie autorstwa-bez utworów zależnych).
